Niet erkende miskramen in een familiesysteem: hoe zit dit?

Niet erkende miskramen kunnen ongemerkt een grote rol spelen in jouw leven. Wanneer je leven niet stroomt, je steeds tegen dezelfde problemen aanloopt of je ziek bent kan dit komen doordat je niet op de goede plek in het familiesysteem staat. In dit blog leggen we je precies uit hoe dit zit.

Als eerste: het familiesysteem en familieopstellingen

Iedere familie heeft zijn eigen thema’s en uitdagingen. Bert Hellinger, de grondlegger van de familieopstellingen, kwam tot de ontdekking dat er bepaalde principes toe te passen zijn op een familiesysteem.

1. Binding: iedereen heeft recht op een plek in het systeem
2. Ordening: iedereen in het systeem heeft een juiste plek
3. Balans: om het systeem te laten functioneren moet er een balans zijn tussen geven en nemen

Jij hebt een eigen plek in het familiesysteem. Daarbij horen een rol en verantwoordelijkheden. Deze plek wordt bepaald door het moment waarop je geboren bent.

Het principe van ordening en miskramen

In een familiesysteem is een bepaalde ordening. Bijvoorbeeld:

• Oud gaat voor jong
• Ouders zijn volwassen en kinderen zijn kind
• Oudere broers en zussen hebben andere rechten en plichten dan jongere broers en zussen

In een systeem wat klopt staat iedereen op de goede plek. Dat betekent dat je als kind ook kind mag zijn van je ouders. Het kan zijn dat er dingen gebeuren waardoor er verschuivingen plaatsvinden in de ordening.

Het kan bijvoorbeeld zijn dat je ouders emotioneel afwezig waren waardoor jij voor je ouders bent gaan zorgen. Dit noemen we ook wel parentificatie. Op dat moment vindt er een verschuiving plaats in de ordening.

Bij de ordening in het familiesysteem moeten miskramen meegenomen worden. Een niet-geboren of doodgeboren kindje hoort namelijk bij de familie. Alleen gaan we hier vaak anders mee om. De miskraam wordt niet erkend of niet serieus genomen.

Het kan ook zijn dat je onderdeel bent geweest van een tweeling waarvan jouw tweelingbroertje of zusje overleden is tijdens de zwangerschap of bij de geboorte.

Gevolg is dat je op de verkeerde plek komt te staan.

Wat zijn niet-erkende miskramen

Stel dat jij uit een gezin met drie kinderen komt. Je hebt jouw ouders, jij, een jonger zusje en een jonger broertje. Voor dat jij geboren bent heeft je moeder twee miskramen gehad. Alleen hier wordt niet of amper over gepraat.

Jij leeft je leven als de oudste dochter van je ouders. Als het eerste kind. Alleen systemisch gezien klopt dit niet.

De situatie die je ziet is dit.

Ouders, kind 1, kind 2, kind 3.

Alleen eigenlijk is het dit.

Ouders, miskraam 1, miskraam 2, kind 3, kind 4, kind 5.

In feite staat kind 1 hiermee niet op plek een, maar op plek drie in het systeem. En dat maakt een groot verschil voor de rol die je vervult in een gezin.

Dit is een wezenlijk verschil voor wat er systemisch gebeurt. Heel vaak gebeuren er twee dingen die van belang zijn:

• Je neemt je eigen plek niet in waardoor het leven niet kan stromen
• Je krijgt te maken met een zogenaamde verstrikking. Wanneer je na een miskraam geboren wordt vang je vaak het verdriet van de miskraam op. Heel vaak zien we ook dat kind twee, de naam krijgt die de miskraam eigenlijk zou krijgen.

Een praktijkvoorbeeld.

Tanja komt uit een gezin van zes.

Dit ziet er zo uit:

Vader, moeder, Tanja, zusje, broertje, zusje.

Voordat Tanja geboren is, heeft haar moeder twee miskramen gehad. De eerste miskraam was na 6 weken. De tweede miskraam na 15 weken.

Haar moeder wuift de miskramen altijd een beetje weg. Ach, het was wel vervelend, maar de impact was niet enorm. Haar vader vertelt een heel ander verhaal. Volgens hem waren ze kapot van de miskramen.

Het leven stroomt niet

Tanja is nu 25 en ondanks dat ze niet ongelukkig is, stroomt haar leven niet. Het voelt alsof ze wordt belemmerd. Het lukt haar niet om een leuke vriend te vinden. Ze wil dingen graag anders, maar het voelt stroperig. Haar ouders hebben haar nooit verteld over de miskramen die voor haar zijn geweest.

Waar ze achter komt, is dat haar moeder erg veel verdriet heeft gehad van de tweede miskraam. Het was de tweede keer dat het fout ging en ze wilde zo graag kinderen. Ook ontdekt ze dat haar ouders het tweede kindje Tanja wilden noemen. In systemisch opzicht kan dit betekenen dat er een verstrikking is ontstaan. Tanja is het lot gaan dragen van het ongeboren kind wat voor haar overleden is.

Er spelen dan twee dingen een rol:

• Tanja is niet het eerste maar het derde kind in dit gezin. Deze plekken vragen andere rollen en verantwoordelijkheden.
• Tanja zit in een verstrikking met haar niet-geboren broertje of zusje. Waardoor ze niet haar eigen leven leeft maar het leven van haar broertje of zusje.

Het lukt Tanja dus niet om haar eigen plek te vinden.

Wat zijn de gevolgen als je jouw eigen plek niet inneemt?

Wanneer je jouw eigen plek in het familiesysteem niet inneemt, stroomt het leven niet. Wat er gebeurt, is dat je continu tegen dezelfde patronen aan blijft lopen in je leven. Wat je ook probeert, het wezenlijk doorbreken blijkt lastig. Dingen waar je tegen aan kunt lopen zijn:

• Je voelt je afgewezen
• Je vindt het lastig om keuzes te maken of beslissingen te nemen
• Je herkent je in codependentie
• Het lukt je niet om relaties in stand te houden
• Je bent altijd op zoek naar goedkeuring van buitenaf
• Je worstelt met onzekerheid
• Het lukt je niet om emoties volledig toe te laten
• Je spreekt niet volledig jouw waarheid
• Je past je continu aan, aan anderen
• Je durft geen grenzen aan te geven of voor jezelf op te komen
• Je worstelt met perfectionisme
• Je voelt je het slachtoffer van situaties
• Je hebt een ’te groot’ verantwoordelijkheidsgevoel
• Je loopt steeds vast in dezelfde patronen
• Je leven voelt stroperig en moeizaam
• Je komt in ‘foute’ relaties terug
• Je komt in relaties in een verlatingsangst / bindingsangst dynamiek.
• Je voelt je verdwaald in het leven
• Je schiet in de reddersrol, in je ijver om iedereen tevreden te houden

Herordening in het systeem

Een familieopstelling kan je helpen om inzicht te krijgen in jouw familiesysteem. Je herhaalt vaak dezelfde patronen als je ouders en uit je kindertijd in je volwassen leven. In een opstelling maak je dit visueel.

Het systeem kan met poppetjes, mensen, vloerankers of paarden worden uitgebeeld. Dit betekent dat deze mensen, dieren of materialen symbool staan voor bepaalde familieleden of een thema in jouw systeem. Zoals jouw vader, moeder, opa, oma of iets of iemand anders uit het systeem.

De opstelling helpt je beter te begrijpen hoe systemen werken en waarom je vasthoudt aan bepaalde patronen, vaak zonder dat jij je er bewust van bent dat je het systeem compleet probeert te maken.

Je eigen plek innemen en je levensenergie herpakken

Een familieopstelling helpt je om je eigen plek weer in te nemen waardoor jouw levensenergie weer gaat stromen. Het biedt ordening en herstelt de balans tussen geven en nemen.  Het helpt je om uit de verstrikking te komen met bijvoorbeeld een van je ouders.

Thema´s als de vaderwond, de moederwond, hooggevoeligheid, parentificatie, codependentie en afwijzingsgevoeligheid kunnen door een familieopstelling inzichtelijk worden gemaakt.

Familieopstelling doen?

Wil jij een familieopstelling doen? Voorwaarts in Ontwikkeling verzorgt live en online opstellingen. In onze agenda vind je de data voor de opstellingen in groepen. Uiteraard kun je een opstellingen ook individueel volgen.